Rusia përdor Serbinë për të “infektuar” Ballkanin me disinformim

Dezinformimi në Ballkanin Perëndimor.

Rajoni i Ballkanit Perëndimor është shumë i prekshëm nga dezinformimi i huaj, i cili është intensifikuar në vitet e fundit.
Përse ndodh kjo? Çfarë mund të bëhet për ta zbutur atë?

Demonizimi i Shteteve të Bashkuara dhe NATO-s; paraqitja e BE-së si e dobët dhe e ndarë; reklamimi i fuqisë ushtarake ruse dhe epërsia e vaksinave COVID-19 ; pretendimi se prodhuesit e vaksinave perëndimore janë të korruptuar dhe amplifikimi i perceptimeve të kërcënimeve, miteve dhe tensioneve etnike ,këto janë ndër temat më të shpeshta të dezinformimit të promovuara nga Kremlini në mediat në gjuhën serbe në Ballkanin Perëndimor. Bosnja Hercegovina, Mali i Zi dhe Serbia janë më të prekurit nga operacionet e informacionit rus që përpiqen të minojnë Bashkimin Evropian dhe NATO-n në rajon.

Në një kuptim më të gjerë, dezinformimi është një fenomen endemik në Ballkanin Perëndimor i shkaktuar nga faktorë të brendshëm. Pa përjashtim, të gjitha kombet në rajon janë prekur. Kur bëhet fjalë për dezinformimin e huaj, Serbia konsiderohet të jetë në epiqendër. Studimi i fundit për dezinformimin nga Parlamenti Evropian e quajti atë një “shtyllë nisjeje për operacionet dezinformuese ruse në Ballkanin Perëndimor”.

Fluksi i informacionit midis vendeve në rajon është pa kufij. Lidhjet e ngushta shoqërore, historike dhe kulturore midis Serbisë, entitetit serb boshnjak të Republikës Srpska dhe Malit të Zi do të thotë që pothuajse të gjitha rrëfimet e medias, përfshirë dezinformimin, rrjedhin përtej kufijve çdo ditë.

Dezinformimi i sponsorizuar nga Kremlini në media në gjuhën serbe në Ballkanin Perëndimor u intensifikua pas aneksi mo kimit të paligjshëm të Krimesë nga Rusia në Mars të vitit 2014.

Përmbajtja mediale e sponsorizuar nga Kremlini prodhohet, ribotohet dhe shpërndahet gjerësisht në të gjithë rajonin. Ajo konsumohet nga miliona në shoqëritë me brishtësi të natyrshme dhe ndarje të brendshme, në një rajon që tradicionalisht ka një qëndrim pozitiv ndaj Rusisë dhe ku perceptimet ende ndikohen nga konfliktet etnike në vitet 1990 dhe Fushata Ajrore e Kosovës në NATO në Mars 1999. Ndryshe nga Lindja, krah vendeve anëtare të BE dhe NATO, rajonit i mungojnë përvojat historike negative me Moskën dhe ndan një fe të përbashkët Ortodokse.

Përtej prezantimit idealist të udhëheqjes ruse dhe armëve të saj, një dezinformim i tillë demonizon NATO-n dhe Shtetet e Bashkuara, ushqen tensionet etnike dhe paraqet Bashkimin Evropian si një organizatë jofunksionale, raciste dhe antiserbe. Ai amplifikon perceptimet e kërcënimeve të popullatës ortodokse si dhe një kulturë përkujtimi që portretizon Rusinë dhe Bashkimin Sovjetik si mbrojtës të fuqishëm gjatë gjithë historisë.

Shfaqja e këtyre rrëfimeve në Bosnjë dhe Herzegovinë, Mal të Zi dhe Serbi përkon me aneksimin e paligjshëm të Krimesë në Mars 2014. Shërbimi i lajmeve Sputnik u lançua në gjuhën serbe, në shkurt 2015, shpejt u pasua dhe nga Rusia. Dhjetra portale me dhe pa deklaratë të autorizuar ligjërisht mbi pronësinë dhe e autorësinë ,janë shfaqur duke gjeneruar ose shpërndarë mesazhe të ngjashme.

Me kalimin e kohës, media të ndryshme, duke përfshirë mediat kryesore në vendet e prekura filluan të përdorin përmbajtje të huaj dezinformuese në një shkallë të gjerë. Kjo u bë e mundur për shkak të një peisazhi mediatik të karakterizuar nga tabloidizimi, logjika e klikimit, standardet e dobëta etike, gazetaria hulumtuese dhe analiza e lajmeve dhe ndikimet politike.

Kërkimet nga “Qendra për Kërkime, Transparencë dhe Llogaridhënie” me qendër në Beograd nga 2018 dhe 2019 tregojnë se, nga të gjithë aktorët ndërkombëtarë në sferën e informacionit në gjuhën serbe, Rusia paraqitet me përmbajtjen më pozitive dhe më pak negative.

Në praktikë, kjo do të thotë që konsumatori mesatar i medias mëson më shumë në lidhje me avantazhet e supozuara të rezervuarit Armata, tubacionit Nord Stream 2, për Ukrainën si një shtet të dështuar që tradhtoi logjikën e përbashkët në distancimin nga Rusia, ose për raketat hipersonike dhe luftetarët Su- 57 sesa në lidhje me përfitimet e anëtarësimit të mundshëm në BE për popullsinë e Ballkanit.

Ndotja kronike e mjedisit të informacionit me këtë përmbajtje ndikon në perceptimet e publikut. Ndërsa sondazhet rajonale sugjerojnë se shumica e popullsisë në Bosnjë dhe Hercegovinë, Mal të Zi dhe Serbi janë ende në favor të integrimit në BE, kjo ndjenjë nuk duhet të merret si e mirëqenë. Mbështetja për Bashkimin Evropian është në rënie në Serbi, ku shumica ka një mendim të favorshëm për Rusinë dhe Kinën, dhe qëndrimet ndaj NATO-s po bëhen më negative.

Maqedonia e Veriut ishte një shembull i propagandës, veprimtarive diplomatike dhe të inteligjencës së bashkërenduar për gati dhjetë vjet para pranimit të saj në NATO në vitin 2020. Aktivitetet e informacionit tani përqendrohen në paraqitjen e vendit si viktimë të shteteve të saj fqinje, Bullgarisë dhe Greqisë, dhe akuzat që qeveria perëndimore në Shkup të dorëzohet në kërkesat e Sofjes për çështjen e identitetit.

Pandemia rrit propagandën

Kriza e shkaktuar nga epidemia COVID-19 po forcon narrativat propagandistike të epërsisë dhe demonizimit të Perëndimit. Temat që lidhen me shkencën dhe mbrojtjen përdoren për këtë qëllim, të kombinuara me ndihmën pandemike ushtarake të quajtur “diplomacia e ventilimit” nga disa ekspertë.

Në mes të nëntorit, disa ditë pasi qeveria serbe njoftoi blerjen e 1.8 milion vaksinave të bëra nga Pfizer, prodhuesi amerikan i vaksinave u portretizua nga Sputnik Serbia si I korruptuar dhe vaksinat “jo të plota”, ndërsa vaksina ruse u portretizua si superiore dhe si një zgjedhje më e mirë për Serbinë. Versione të ndryshme të historisë së epërsisë së vaksinave ruse u shpërndanë nga pikat në Serbi dhe Mal të Zi.

Propaganda dhe dezinformimi rus promovon epërsinë e vaksinës ruse COVID-19, ndërsa pretendon se prodhuesit e vaksinave perëndimore janë të korruptuar.

Gjatë valës së parë të pandemisë, aktivitetet dezinformuese u përpoqën të përdorin Serbinë dhe Republika Srpska për të ilustruar ndihmën efektive ruse në krahasim me paaftësinë e supozuar të NATO-s për të ndihmuar shtetin e saj anëtar Malin e Zi në kohë krize.

Në Prill 2020, me shumë shkëlqim mediatik, 11 avionë rusë me 87 mjekë ushtarakë, specialistë dhe pajisje kimike nukleare biologjike u ulën në Serbi për të dezinfektuar rrugët, spitalet dhe kazermat në të gjithë vendin. Ndërsa Serbia ka kapacitetet e veta ushtarake për të njëjtat qëllime,pra këto u hodhën në hije nga mysafirët. Imazhi i prodhuar nga media i ndihmës së huaj “thelbësore” kishte një ndikim të rëndësishëm në dialogun publik. Një aktivitet i ngjashëm u krye në Republika Srpska.

Nga ana tjetër, dezinformimi vazhdoi ta portretizonte Malin e Zi si një vend të braktisur nga Aleatët e saj në mes të krizës, ndërsa ishte i detyruar të shpenzonte para për anëtarësimin në NATO në vend që të përmirësonte sistemin e tij të kujdesit shëndetësor.

Në të njëjtën kohë, u shfaqën teori ekzotike konspirative të mbështetura nga gjeneralët rusë: se pandemia nuk është e vërtetë dhe është më tepër pjesë e një operacioni të veçantë nga qendrat sekrete të pushtetit dhe se COVID-19 u prodhua në të vërtetë nga CIA.

“Exercise Defender Europe 20” I udhëhequr nga SH.B.A. shërbeu gjithashtu si një mjet për teoritë e mëtejshme të konspiracionit si pjesë e narrativës së dezinformimit COVID-19, duke demonizuar si Shtetet e Bashkuara dhe NATO-n. Paralelisht, u krijua përmbajtje për të theksuar fuqinë dhe epërsinë ushtarake të Rusisë ndaj Perëndimit ,një temë që rezonon shumë në Serbi dhe që përmban, për shembull, raketën hipersonike Zirkon, e cila u paraqit si një armë superiore që shkaktoi panik në Perëndim

Në muajt e pranverës “Exercise Defender Europe 20”,i udhëhequr nga SH.B.A. shërbeu si një mjet për teori të ndryshme komploti dhe narrativa të lidhura me sponsorizimin e Rusisë, të lidhura me COVID-19, duke demonizuar Shtetet e Bashkuara dhe NATO.

Shfrytëzimi i aktiviteteve bilaterale

Rusia gjithashtu ka shfrytëzuar potencialin propagandistik të aktiviteteve bilaterale me vëllezërit e saj sllavë, si për të dërguar mesazhe në Perëndim ashtu edhe për të fituar zemrat dhe mendjet e popullatës lokale.

Për shembull, aktivitetet dypalëshe ushtarake të Rusisë me Serbinë, një vend i cili kërkon të ruajë neutralitetin e saj ushtarak dhe të bashkëpunojë me anëtarët e NATO-s dhe Rusinë ,u përdorën për të gjeneruar narrativa në lidhje me rolin mbrojtës të Rusisë ndaj Serbisë.

Rusia zgjeroi një marrëveshje dypalëshe për dhurimin e gjashtë avjonëve MiG-29 për të mbushur boshllëkun në burimet e Serbisë për policinë ajrore, duke siguruar pajisje që Beogradi nuk i kërkoi. Kështu, 30 tanke T-72 dhe 30 automjete BRDM-2 u përfshinë në marrëveshje. Tanket e para u dorëzuan në nëntor 2020, duke dërguar mesazhin se “nuk duhen më të mirë, duke pasur parasysh dobësitë e ushtrive të vendeve fqinje”.

Në stërvitjen dypalëshe anti-terroriste “Srem 2014” të mbajtur në fushat veriperëndimore të Serbisë, Rusia zgjeroi skenarin origjinal duke shtuar pika parashutash të automjeteve të blinduara luftarake. Duke pasur parasysh afërsinë e Kroacisë, Hungarisë dhe Rumanisë, kjo dërgoi një mesazh në lidhje me aftësinë për të vepruar në thellësinë e territorit të NATO-s.
Në një mënyrë të ngjashme, në stërvitjen “Slavic Shield” në 2019, sistemi S-400 u vendos përkohësisht në Serbi. Një fushatë e mediave masive e mbushur me flamuj rusë shumë të spikatur dhe të dukshëm ushqyen spekulime se Rusia mund të ketë lënë sistemin e raketave në vendin pritës.

Stërvitja e planifikuar e këtij viti “Slavic Brotherhood” anti-terroriste me Bjellorusinë dhe Serbinë në Brest do të kishte paraqitur një mundësi të re për Rusinë për të shtuar këto narrativa. Por Beogradi anuloi pjesëmarrjen në stërvitje e cila ,në një skenar të ndryshuar ,simuloi konfliktin me forcat e NATO-s përgjatë kufirit me Poloninë.

Lavdërimi i së kaluarës

Aktivitetet në hapësirën e informacionit përqendrohen gjithashtu në kulturën e kujtesës, duke amplifikuar narrativat rreth viktimave historike dhe duke glorifikuar rolin e Bashkimit Sovjetik.

Në vitin 2017, Sputnik Serbia filloi ndërtimin e një monumenti për viktimat e sulmeve ajrore të NATO-s në 1999. Në maj 2019, marshimi i “Regjimentit të Pavdekshëm” të Rusisë (ata që morën pjesë në “Luftën e Madhe Patriotike”) u festua në Beograd. Të ndikuar nga Moska, ky përkujtim përmbante ikonografi dhe rrëfim që devijojnë nga tradita e festimit të veteranëve Jugosllavë të Luftës së Dytë Botërore. Interesante, veteranët e luftës së vitit 1999, të cilët nuk kishin marrë pjesë kurrë më parë, gjithashtu morën pjesë në këtë ngjarje

E ardhme e pasigurt

Fatkeqësisht, vendet e Ballkanit Perëndimor të Bosnjës dhe Hercegovinës, Malit të Zi dhe Serbisë ka të ngjarë të vazhdojnë të jenë tokë pjellore për dezinformimin e huaj për të ardhmen e parashikueshme për shkak të faktorëve të jashtëm dhe të brendshëm.

Politika e jashtme e Serbisë bazohet në “katër shtyllat” për krijimin e marrëdhënieve të ekuilibruara me Bashkimi Evropian, Shtetet e Bashkuara, Rusia dhe Kina. Megjithëse anëtarësimi në BE mbetet një qëllim strategjik, vëmendje e veçantë i kushtohet nxitjes së marrëdhënieve me Moskën dhe Pekinin, të cilat nuk e njohin pavarësinë e Kosovës, ndryshe nga shumica e anëtarëve të BE dhe NATO. Kjo krijon një mjedis për veprim të shtuar nga aktorët e huaj në hapësirën mediatike.

Në të njëjtën kohë, Republika Srpska ndjek politikën e Beogradit të neutralitetit ushtarak, për shembull, duke mos aspiruar të anëtarësohet në NATO dhe duke ndërtuar marrëdhënie me Rusinë.

Ky pozicionim politik dhe çështja e pazgjidhur e statusit të Kosovës vazhdojnë të ngadalësojnë integrimin e Serbisë në BE dhe perspektivat e anëtarësimit në Bosnjë dhe Hercegovinë në NATO. Kjo i lejon Moskës të vazhdojë të paraqitet si mbrojtëse e interesave serbe. Përmes promovimit të vazhdueshëm të rrëfimeve të zgjedhura, Kremlini do të vazhdojë të forcojë ndikimin e tij në rajon. Për më tepër, ka të ngjarë që mund të duhen vite apo edhe dekada për të zgjidhur problemet ekzistuese në peizazhin mediatik të Bosnje dhe Herzegovinës, Malit të Zi dhe Serbisë dhe vendeve të tjera të rajonit, siç tregohet në një raport nga Parlamenti Evropian. Këto përfshijnë zbatimin e dobët të ligjeve ekzistuese, klientelizmin, politizimin, korrupsionin, fushatat e shpifjeve, krimet e urrejtjes dhe shpifjen, privatizimin e gabuar dhe çështjet e pronësisë së mediave (raporti i Clingendael “Ulja e lirisë së medias dhe raportimi i njëanshëm për aktorët e huaj në Serbi”, korrik 2020).

Duhet bërë shumë punë për të adresuar problemet në peizazhin mediatik të Ballkanit Perëndimor, veçanërisht në Serbi, i cili referohet si një fletë nisjeje për operacionet dezinformuese ruse ”në një studim të fundit të Parlamentit Evropian.

Çështja është e komplikuar më tej nga vetë natyra e mediave online në rajon. Kjo ilustrohet mirë me rastin e Serbisë, ku ka mbi 2,000 media të regjistruara. Kjo çon në mangësi, duke përfshirë vlerën e pamjaftueshme të tregut të medias; Dhomat e lajmeve me pak personel që tentojnë të riciklojnë materiale nga media të tjera në vend që të ofrojnë raportime origjinale; gazetari me cilësi të ulët dhe mungesë ekspertize për të zbuluar dezinformimin, veçanërisht lidhur me tema të specializuara.

Duke pasur parasysh këtë mjedis sfidues, një realitet paralel i përcaktuar nga narrativat propagandistike do të vazhdojë të formësojë hapësirën e informacionit të rajonit. Më shumë histori që shfaqin një fuqi të madhe që siguron udhëheqje dhe mbrojtje të patheksueshme, ndërsa prodhojnë mrekulli mjekësore dhe armë të fuqishme, nuk kanë ardhur ende.

Asnjë plumb argjendi

Siç tregon shembulli serb, nuk ka asnjë plumb argjendi për të zbutur efektet e dezinformimit në Ballkanin Perëndimor. Zbatimi i zgjidhjeve të bazuara në praktika nga pjesë të tjera të Evropës nuk është i mjaftueshëm dhe nevojitet një qasje më e gjerë, inovative me mbështetje dhe koordinim ndërkombëtar.

Rajonit i mungon infrastruktura e nevojshme për të luftuar dezinformimin. Ky është një rezultat i mjediseve të qenësishme të dobëta institucionale dhe qëndrimeve pozitive të shumë njerëzve ndaj Rusisë, aktivitetet e informacionit të së cilës nuk shihen si një kërcënim. Prandaj iniciativat e drejtuara nga shteti për të rritur ndërgjegjësimin dhe qëndrueshmërinë e qytetarëve përmes arsimit (të tilla si në Finlandë për shembull) janë vetëm në fazat e porsaardhura në rajon dhe merren me edukimin e përgjithshëm të medias dhe reformat e medias, jo specifikisht me dezinformimin.

Nën kujdesin e Ministrisë Serbe të Kulturës dhe Bashkimit Evropian, seminari i parë për shkrim-leximin mediatik u mbajt në nëntor 2020 në një shkollë fillore të Beogradit. Një seri për edukimin e fëmijëve mbi këtë temë u lançua gjithashtu në shërbimin publik kombëtar të TV.

Në Bosnjë dhe Hercegovinë, Mal të Zi dhe Serbi, organizatat ndërkombëtare dhe sektori civil janë aktivë me projekte trajnimi për shkrim-leximin e mediave dhe kundërveprimit të dezinformimit, por aktivitetet konsiderohen të fragmentuara dhe nuk kanë një qasje të koordinuar.

Në janar të vitit 2020, pas viteve të vonesës, qeveria serbe miratoi një strategji të re mediatike për periudhën deri në 2025, me ndihmën e Bashkimit Evropian, Organizatës për Sigurinë dhe Bashkëpunimin në Evropë, Norvegji dhe Stiftung Konrad Adenauer. Ajo ka për qëllim të ndihmojë në zgjidhjen e disa prej problemeve afatgjata në sferën e medias, megjithëse ka mendime të ndara në lidhje me perspektivat e zbatimit të tij.

Disa portale të kontrollit të fakteve janë nisur në rajon, megjithëse një element i rëndësishëm në luftën kundër dezinformimit, kontrolli i fakteve është i natyrës reaguese dhe ka një audiencë të kufizuar. Për më tepër, kundërpaditë paraqiten ditë ose javë më vonë dhe nuk mund të ecin me ritmin e përmbajtjes së propagandës të prodhuar në masë.

Një qasje për të ndryshuar lojën do të ishte trainimi i gazetarëve për të zbuluar dezinformimin dhe për të zhvilluar ekspertizë në fusha të specializuara për të prodhuar një përmbajtje cilësore të bazuar në fakte. Sidoqoftë, shumica e mediave që veprojnë aktualisht nuk kanë nevojë për një ekspertizë të tillë duke pasur parasysh një mjedis që nuk do të shpërblejë përpjekje të tilla. Dhomat e lajmeve me pak personel dhe më pak të paguar përqendrohen në sasinë e përmbajtjes sesa në cilësinë. Si rezultat, gazetarët shpesh ndryshojnë redaksi, largohen nga profesioni ose kalojnë në sektorin e komunikimit të korporatave më fitimprurëse. Kjo kryesisht i bën të pakuptimta efektet e dëshiruara të trajnimit.

Për ta ndryshuar këtë, nevojiten platforma mediatike që lejojnë gazetarët lokalë të punojnë me kapacitet të plotë, të zbatojnë ekspertizën dhe të prodhojnë përmbajtje të bazuar në fakte paraprakisht, para se të ndodhë dezinformimi. Platforma të tilla mund të ndërtohen përmes koalicioneve lokale, rajonale ose më të gjera të raportimit të bazuar në fakte, duke u mbështetur në njohuritë gazetareske, ekspertizën, zbatimin e standardeve të larta etike, burimet e verifikueshme dhe trajnimin në vendin e punës.

Një iniciativë e tillë bazë është Rrjeti Ballkanik i Sigurisë, i cili fuqizon gazetarët dhe redaktorët rajonalë me ekspertizë të mbrojtjes dhe sigurisë, e cila mungon në mediat lokale dhe rajonale. Lajmet dhe bazat e analizave të lajmeve të bazuara në fakte të BSN ribotohen nga një larmi mediash në të gjithë rajonin, nga të përjavshmet, të përditshmet dhe agjencitë e lajmeve deri te tabloidet me qarkullim të lartë, pavarësisht nga politika editoriale dhe orientimi.
Kombinuar me iniciativat për verifikimin e fakteve dhe edukimin për media, kjo lloj platforme mediatike eksperte mund të kontribuojë ndjeshëm në rritjen e numrit dhe cilësisë së narrativave të bazuara në fakte në rajon. Përpjekjet e koordinuara proaktive janë thelbësore dhe të zbatueshme përtej rajonit të Ballkanit për të adresuar cenueshmërinë universale të të gjitha shoqërive demokratike ndaj mesazheve të thjeshta të dezinformimit, populizmit dhe ekstremizmit.

Marrë nga revista e NATO

Përgatiti në shqip: Xhorxhina Deda